The measure is available in the following languages:
Врз основа на член 63 од Законот за денационализација ("Службен весник на Република Македонија" бр. 20/98 и 31/2000), Владата на Република Македонија, на седницата одржана на 23.05.2000 година,донесе
УРЕДБА
ЗА СПРОВЕДУВАЊЕ НА ПОСТАПКАТА
ЗА ДЕНАЦИОНАЛИЗАЦИЈА
Член 1
Постапка за денационализација се поредува ма барање на барателот согласно член 11 од Законот за денационализација (во натамошниот текст: Законот).
Со едно барање се поведува постапка за денационализација за имот што бил одземен со еден акт.
Доколку одделни имоти биле одземени со повеќеразлични акти потребно е да се поднесат соодветен Пна барања според актите. Имотот (недвижен и движен) вкупно содржан воеден акт за одземање кој може да биде предмет на
денационализација според одредбите на Законот може да се земе како целина на вредност која се првценува заради враќање во сопственост или заради давање на надомест согласно одредбите за надомест во Законот.
Кога одделни недвижни имоти биле одземени соеден акт се поднесува едно барање, а надлежноста на,органот за денационализација се определува споредподрачјето на кое се наоѓа или се наоѓала недвижноста која во актот за одземање била прво назначена.
Кога со еден акт биле одземени недвижни и подвижниимоти, барањето се поднесува до органот за денационализација надлежно за недвижноста која била прваозначена во актот за одземање.
Член 2
Кога актот за одземање е објавен во "Службенвесник", барателот го поднесува во обичен препис односно фотокопие.
Член 3
Барање за денационализација се поднесува примерока (обрасци).
Кон првиот примерок од барањето за денациокализација се приложуваат во оригинал или воСлужбенно заверен препис доказите определени член 47став 3 од Законот, а ако барање за денационализацијаподнесуваат наследници де приложува и правосилнорешение за прогласување на наследници (член 11-а став 5 од Законот), во оригинал или во службенозаверен препис.
По исклучок од став 2 на овој член, кога актот заодземање бил објавен во "Службен весник" тој акт сеприложува кон барањето за денационализација вообичен препис или во фотокопие.
Кон вториот примерок од барањето за денационализација доказите од став 2 на овој член се приложуваат во обичен препис или фотокопие.
Според одредбите од ставовите 1-4 на овој член сепостапува и кога се поднесува барање за денационализација на имот одземен во корист на државата безправна основа и на имот отстапен на државата соизјава на волја дадена под закана и присилба.
Кога барање за денационализација е поднесено заимот одземен без правна основа, како и кога одземањето на имотот е извршено врз основа на пропис, ацрното нв-гцордоешндог чмспнџн не билздодевен,адозшадшетнадмдоодкако доказ за идентификација на одземениот имот,покрај доказите наведени во член 47 став 3 точка 3 одЗаконот може да се приложи секој доказ од кој нанепосреден и посреден начин се утврдува дека имототбил одземен, особено доказот дека имотот го имадржавата, единица на локалната самоуправа, јавнатаустанова, јавно претпријатие и друга јавна институција (исправа издадена од Републичката геодетска управа и ел.).
Член 4
Кога барателот поднесува барање за денационализација за повеќе недвижни или подвижни предмети(член 1 став 3 од оваа уредба), одземени со повеќеакти за одземање и ако за тие барања е надлежен запостапување ист орган за денационализација кон првиот примерок од второто и наредните барања доказите се приложуваат во обичен препис или фотокопие:
Член 5
Кон барањето за враќање на правото на сопственост на градежно земјиште (согласно член 22-6 одЗаконот) одземено со прописите за национализацијаНа наемните згради и градежно земјиште, доколкубарателот нема валиден доказ за сопственост наградежно земјиште може да го поднесе решението сокое било утврдено дека градбата изградена на тоаземјиште не била предмет на национализација согласно тие прописи.
Член 6
Кога барања за денационализација на ист национализиран имот поднесат повеќе баратели заедно можат да определат кој од нив во свое и во нивно име ќе контактира со комисијата за денационализација.
Член 7
Утврдувањето на разликата во вредноста на одземениот имот како и на вредноста на имотот што непостои се врши согласно прописите за утврдување навредноста на имотот кој е предмет на денационализација.
Член 8
Кога актот за одземање на имотот гласи на друголице, а не на поранешниот сопственик за што во постапката за денационализација и двете странки поднеле барање за денационализација, како и кога актот засодземањe на имoтот Гласи на име на поранешниотсопственик кој поднел барање за денационализација, адоказот за сопственост гласи на лице кое не поднелотакво барање но кое се вклучило во постапката поподнecувањетo на барањето пред да е донесено решениe за денационализација, така што помеѓу нив нема споp, комисијaта за денационализација во поглед на
на одземениот имот, односно давање на надомест за имот што не се враќа ќе ја почитува спогодбата на стрнаките, која тие треба да ја дадат на записник пред комисијата за денационализација.
Член 9
За предавање во владение за имот што се враќа восопственост се составува записник.
На барање од наследниците имот што се враќа ќе биде предаден на чување во согласност со член 20 став 4 од Законот, само ако наследниците се упатени досудот за прогласување на наследници од органот заденационализација.
Член 10
Во постапката за денационализација, во рамкитена своите надлежности, државните органи, јавните претпријатија и јавните установи меѓусебно соработуваат.
Кога ќе се утврди дека барањето за денационализација е поднесено во рокот и ги содржи сите прилози, вториот примерок од барањето со прилозите органот за денационализација му го поставува на Јавниот правобранител на Република Македонија.
Член 11
Оваа уредба влегува во сила со денот на објавува-
њето во "Службен весник на Република Македонија".
Бр. 23-2589/1 Претседател на Владата
23 мај 2000 година на Република Македонија,
Скопје Љубчо Георгиевски, с.р.